بـبـیـن دخـتـر خـانـوم. . . . بـبـیـن آقـا پـسـر. . . .



بـبـیـن دخـــــتـر خــــانـوم . . . .


تـو هـر چــــقـدر هـم تـو زنـدگـیـتـــــ مـغــــرور بـاشـی


بـه یـه نـفــــر احـتـیــــاج داری  . . .


یـکــــی کـه مـتـوجـــه بـشـه دسـتـتـــــ رو مـوقـع

 

آشــــپـزی بـریـدی و نـگــــران نـگـاتــــ کـنـه!


یـکی کـه اجــــازه ی پـوشـــیـدن یـه سـری


لـبـاسـهـا رو بـهـتـــ نـده!


یـکـی کـه رفـــتـن بـه یـه سـری جــــاهـارو بـراتــــ


قــــدغـن کـنـه ! "یـه مَــــرد"



بـبـیـن آقـا پـســــر  . . .


یـه قـــانـونـی هـسـتــــ کـه مـیـگـه:


تـو هـر چـــقـدر هـم کـه قــــوی بـاشـی


بـه یـه نـفــــر احـتـیـــاج داری  . . .



یـکـی کـه وقـــتـی از خـسـتـگـی بـا جـورابــــ خـوابـتــــ


مـیـبـره اونـا رو از پـاتــــ در بـیـاره!
 

یـکـی کـه تـو مـهـمــــونـی بـراتــــ مـیـوه پـوسـتــــ


بـگـیـره!


یـکـی کـه بـهـــانـه ی از خـوابــــ بـیـدار شـدنـتــــ


بـاشـه! "یـه زَن"

تا وقتی کـــنارتم دوســـتم داشـــته باش


تصـــور کن روزی بهــم 

پیـــام بدی و جـــواب ندم!

زنگــــ بزنی و تعـجبــــ کــنی چـــرا جــوابـــ نمیدم!

و روزی دیگــه زنگـــ بزنی و یکـــی از خــانواده ام جــوابـــ بده بگه بفرمایید؟

و تو بگي کجـــایی؟؟!

بگه منظورتـــ اون مرحـــومه؟

چیکـــار میکنی؟ داد میزنـــی؟ گـــریه میکنی؟

اونوقتـــ میگه امــروز 4 روزه دفــنش کردیم

اون لــحظه چی میگی؟

تا وقتــی امــروز کــنارتم ســعی کن دوســتم داشته باشی

چــون ممکــنه روزی بیاد و مــن نباشم ...

دیـــروز یکی رو دفــن کردن امروز یکــی و فردا هم مــن ...

 آررره زندگـــی همیــنه ...



عاشــــقی ابـــــراز کن ...

نه کــــم باش نه زیـــاد ...

خودتـــــ باش ، خســــته ای کتمــــان نکن ...

ناراحـــــتی حرفــــــ بزن ...

عاشــــقی ابـــــراز کن ...

همــــه ی اندازه ها رو رعــــایتــــ کن ...

خودتــــ باش خـــودش باشه ...

متفــــــاوت دوستــــ نداشــــته باش ،

معــــمولی دوستــــ باش که خـــــفه نشه زیر فــشار احساستــــ ....

که ســـــرد نشـــی از نفهـــمیدن احـــــساستــــ ...



حالا كه ديگر نيستم...


مينويسم نامه و روزي از اينجا ميروم


با خيال او ولي تنهاي تنها ميروم


در جوابم شايد او حتي نگويد “کيستي ؟”


شايد او حتي بگويد “لايق من نيستي”


مينويسم من که عمري با خيالت زيستم


گاهي از من ياد کن ، حالا که ديگر نيستم....