آموزش خوش تيپي

نكاتي در مورد تيپ شما

1) هیچ گاه با پیراهن آستین کوتاه، از کراوات استفاده نکنید. پیراهن های آستین کوتاه، لباس های درجه دو محسوب می شوند. اگر یونیفورم رسمی شغلی شما به این شکل باشد، و یا مدیر یک رستوان باشید، پوشیدن این لباس اشکالی ندارد اما اگر می خواهید یک تصویر حرفه ای از خود به جای بگذارید، بهتر است از پوشیدن پیراهن آستین کوتاه خودداری کنید.

 

۲) یکی از مهمترین اجزاء اساسی پوشش یک مرد را کفش هایش تشکیل می دهند. کفش هایتان باید تمیز باشند، برق بزنند، ظاهر آراسته ای داشته باشند و مناسب مکانی که در آن هستید باشند. اگر کت شلوار می پوشید حتماً باید کفش های مردانه بندی به پا کنید. یک کفش را برای چند روز پشت سر هم نپوشید و زمانیکه از آنها استفاده نمی کنید، قالبشان را درون آنها قرار دهید.

 

۳) در مورد شلوار باید گفت که آنقدر باید بلند باشد که جوراب هایتان را بپوشاند و جوراب هایتان هم باید آنقدر بلند باشند که وقتی پاهایتان را روی هم می اندازید، ساق پا مشخص نشود. شلوار، اگر یک تای کوچک روی پا بخورد به اندازه کافی بلند است. سر آستین و پاچه های شلوار نیز باید مرتب و منظم باشند. پاچه های مرتب هنگام نشستن شما را در وضعیت بهتری قرار می دهند و سر آستین های مناسب سنگینی و وقار شما را افزایش می دهند.

 

۴) هیچ گاه هم از کمربند دور کمری و کمربندهای پیش سینه دار با هم استفاده نکنید. این کار شما را قدری نامطمئن جلوه می دهد.

 

۵) جوراب باید با شلوار همخوانی داشته باشد.

 

۶) کمربند باید با کفش همخوانی داشته باشد.

 

۷) کراوات باید تا خط کمربند پایین بیاید. این امر اختیاری نیست و هیچ بحثی در مورد آن پذیرفته نمی شود. اگر کراوات از اندازه طبیعی خود کوتاهترباشد، شما را یک فرد ناآگاه جلوه می دهد.

 

۸) گره کراوات زمانی خوب به نظر می رسد که بعد از گره، یک "فرو رفتگی" محسوس در آن ایجاد شود. گیره کراوات و سایر آویزهای زینتی که به کراوات متصل می شوند، دمده شده اند.

 

۹) پوشیدن جلیقه نشانگر قدرت بیشتر است. باید توجه داشته باشید که آخرین دکمه کت یا جلیقه لزوماً نباید بسته شود. این امر از زمان ادوارد هفتم مد شد. او وزنش افزایش پیدا کرد، نمی توانست دکمه هایش را ببندد و بنابراین این کار را مد کرد.

 

کت های رسمی یک تا سه دکمه دارند. کت هایی که بیش از سه دکمه دارند، قدری امروزی تر بوده و بیشتر جنبه مد را داشته و آن اصالت خود را از دست می دهند و بیشتر برای وقایع اجتماعی معمولی مناسب هستند تا یک ملاقات مهم کاری. در کت هایی که شامل دو دکمه هستند، فقط دکمه اول بسته می شود.

 

در کت های سه دکمه، یا می توانید تنها دکمه وسط را ببندید و یا دکمه اول و دوم. برخی از متجددین کرانه باختری از این سه دکمه، تنها دکمه بالایی را می بندند!

 

کت هایی که ۴ دکمه و یا بیشتر دارند طوری طراحی شده اند که در آنها باید حتماً دکمه آخر نیز بسته شود. اگر دکمه آخر به راحتی بسته شد، که باید آنرا ببندید، اما اگر باعث کشیدن پارچه شود، بهتر است که آنرا باز بگذارید.

 

نوع دیگر کت های مردانه دارای دکمه های بیشتری هستند و از نوع اولیه قدری رسمی تر به نظر می رسند. در این مدل دکمه ها در دو تا سه ردیف عمودی قرار می گیرند. آنها بر اساس دکمه هایی که روی آنها به کار رفته، در سه گروه قابل تشخیص می باشند: ۲/۴ و ۱/۴ و یا ۲/۶.

 

شماره اول مربوط به تعداد کل دکمه های جلویی است و شماره دوم مربوط به سوراخ دکمه های کاربردی است. نتیجتاً به این معناست که لازم نیست از تمام دکمه هایی که می بینی، استفاده کنید و تمام آنها را ببندید.

 

در کت های ۲/۴ و ۲/۶ معمولاً دکمه بالایی و وسطی بسته می شود، اما دوک های انگلیسی اغلب دکمه آخر را می بستند و با این کار سینه هاپهن تر و پایین تنه بارک تر شده و چهره مردانه تری به فرد داده می شود.

 

چرا آقایون ترجیح می دهند که آخرین دکمه کت، جلیقه، و یا ژاکت خودشان را باز بگذارند؟ ادوارد هفتم، پسر ملکه ویکتوریا (۱۹۱۰-۱۸۴۱ مدت زمان پادشاهی ۱۹۱۰- ۱۹۰۱) او آنقدر وزنش زیاد بوده که به هیچ وجه نمی توانست آخرین دکمه لباس هایش را ببندد یا اگر بخواهیم کمی لطافت تاریخی به خرج دهیم، می توانیم بگوییم که یادش می رفته این کار را انجام دهد. اتباع او این کار را به صورت یک مدل مد جدید نشان میدادند و از آن زمان به بعد اغلب آقایون چنین مدی را در پیش گرفتند و امروزه آخرین دکمه های کت اصلاً طوری طراحی نمی شوند که بتوان آنها را بست.

 

شاید هم ایده نبستن آخرین دکمه کت از نیم تنه های بلند گرفته شده باشد؛

 

آنها آنقدر بلند بودند که اگر آخرین دکمه ها بسته می شد، فرد به سختی می توانست راه برود. به همین دلیل افرادی که از چنین کت هایی استفاده می کردند، ترجیح می دادند که آخرین دکمه آنرا باز بگذارند.

 

۱۰) آستین کت ها رسمی و اسپورت باید طوری طراحی شده باشد که در حدود ۴/۱ تا۲/۱ سانت از سر آستین پیراهنی که در زیر آن پوشیده می شود را نشان بدهند.


ما در یک دنیای پیچیده و شلوغ زندگی می کنیم که افراد با ملاحظه در موقعیت ها و مجالس مختلف سعی می کنند به صورت شکیل لباس بپوشند. در یک کلام می توان گفت که درست لباس پوشیدن، یعنی احترام گذاشتن به خود و دیگران.



ادامه نوشته

آموزش خوش تيپي

نکته درباره هماهنگی لباس‌ها

1 رنگ جوراب‌تان باید همرنگ شلوار یا تیره‌تر از آن باشد.

2رنگ کمربندتان باید با رنگ کفش شما یکسان باشد.

3 كت و شلوار خاکستری و سرمه‌ای با کفش مشکی و كت و شلوار  قهوه‌ای و زیتونی با کفش قهوه‌ای «ست» است.

.

.

.

رنگ لباس و تاثير آن بر روي ديگران

پوشیدن لباس رنگ سبز کمک می‌کند احساس نزدیکی بیشتری با طبیعت داشته باشد همینطور باعث می‌شود به دیگران احساس آرامش بیشتر یببخشد. طبیعت ذاتی این رنگ که نوعی توازن را در خود دارد، شما را تشویق می‌کند به نجوای درون خود گوش داده، بفهمید برای احساس راحتی بیشتر به چه چیزی نیاز دارید.

پوشیدن لباس رنگ آبی، شما را رویایی می‌کند و الهامات شما را افزایش می‌دهد. این رنگ بسیار آرامش بخش بوده و باعث متمرکز شدن افکارتان می‌شود. این رنگ باعث می‌شود برنامه‌ها و افکار مغشوش از ذهنتان خارج شود و رویاها و اهدافتان نظم و ترتیب بیشتری بگیرند.

پوشیدن لباس رنگ بنفش شما را بیشتر خیالپردازتر می‌کند و کمک می‌کند تا قدرت و اختیار بیشتری در خود احساس کنید. این رنگ عمق احساسات شما را تقویت کرده و شما را صاحب اراده‌ای مصمم‌تر می‌کند. همینطور توانایی‌تان را در ارائه راهبردهای جدید در زندگی افزایش می‌دهد.

پوشیدن لباس رنگ قرمز شما را بیشتر اهل عمل می‌کند و پر مایه و متکبر می‌سازد. استفاده از قرمز آتشین به شما علم و قدرت این را می‌دهد تا حرف دلتان را به راحتی زده وآنچه را دوست دارید به دنیا بگویید.

پوشیدن لباس رنگ قهوه‌ای آگاهی و هوشیاری را افزایش می‌دهد. این رنگ به شما کمک می‌کند تا واقعیت و موفقیت را بهتر در یابید و بدانید چه چیزی برای شما بهتر ین خواهد بود.

پوشیدن لباس رنگ لیمویی می‌تواند توانایی و پیگر بودن را افزایش دهد و به مصرف کننده امکان می‌دهد که بفهمد برای پیشرفت خود به چه چیزی نیاز دارد.

 

پوشیدن لباس رنگ سياه  توانایی در تمرکز را بالا می‌برد. رنگ مشکی، یعنی غیبت نور، نا شناخته‌ها را به شما نشان می‌دهد. در تاریکی، افکار شما باطنی و درونی شده وبهتر می‌توانید به روان و احساسات درست خود تمرکز کنید.

پوشیدن لباس رنگ سفيد میزان تحلیل شما را افزایش می‌دهد. رنگ سفید که اصل همه رنگ‌هاست، به شما احساس آزادی و رهای بیشتری می‌بخشد. این رنگ هر موقعیت یا ارتباطی را که باعث حل مشکلاتتان می‌شود، به رایتان روشن می‌کند.

یک پیشنهاد:برای خرید یک لباس سعی کنید لباسی را انتخاب کنید که از نظر روحی و سلیقه باب میلتان باشد و افراد خوش سلیقه عقیده دارند رنگ لباس باید متناسب با رنگ پوست، چشم و مو باشد. هر رنگ لباس در شخصیت و نوع عملکرد تاثیر خاص خود را دارد و توجه داشته باشید که انتخاب رنگ لباس به میزان قابل توجهی در شخصیت شما تاثیر می‌گذارد و رنگ‌های روشن القا کننده آرامش، سکون، شادی و نشاط هستند. رنگ‌های تیره، دلتنگی و در طولانی مدت افسردگی ایجاد می‌کند.


ادامه نوشته